Σάββατο 15 Νοεμβρίου 2008

Άνοδος στα ποσοστά της εγκληματικότητας


Αγανάκτηση και φόβο προκαλούν τον τελευταίο χρόνο τα αυξημένα ποσοστά εγκληματικότητας. Οι πολίτες νοιώθουν απροστάτευτοι, η αστυνομία υποστηρίζει πως κάνει το καλύτερο δυνατό, ενώ εκείνοι που φαίνεται να κερδίζουν σε αυτή την περίπτωση είναι οι πωλητές συναγερμών, μιας και οι επιδρομές στα σπίτια είναι από τα πιο συχνά φαινόμενα. Πριν όμως γίνει αναφορά σε ποσοστά και συγκρίσεις με προηγούμενα έτη, ας προσεγγίσουμε την εγκληματικότητα από σημασιολογική άποψη.

Πρόκειται λοιπόν για την τάση του ατόμου προς το έγκλημα, τάση που αντιτίθεται στην έννομη τάξη. Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που αιτιολογούν την ροπή αυτή από ιατρική και κοινωνιολογική πλευρά. Χαρακτηρίζεται σε κάποιες περιπτώσεις ως εκδήλωση οργανική και σε κάποιες άλλες ως ένα αντικοινωνικό φαινόμενο λόγω εξωγενών παραγόντων.

Στο απόγειο βρίσκονται οι ληστείες και οι κλοπές εφόσον μόνο για το μήνα Ιανουάριο του 2008 σημειώθηκε τριάντα τοις εκατό αύξηση σε σχέση με τον ίδιο μήνα το 2007. Σε πολλές από τις κεντρικές συνοικίες της Αθήνας η αύξηση της εγκληματικότητας αγγίζει το σαράντα τοις εκατό. Παράλληλα συχνό φαινόμενο είναι και οι συμπλοκές μεταξύ ομάδων αλλοδαπών, καθώς και η νεανική παραβατικότητα. Μέσα σε αυτό το κλίμα οι κάτοικοι και ιδιαίτερα των περιοχών εκείνων με τα περισσότερα κρούσματα ζητούν την άμεση επέμβαση της αστυνομίας. Είναι γεγονός ότι αστυνομία αντιμετωπίζει αρκετές ελλείψεις από περιπολικά μέχρι και αστυνομικών για την επάνδρωση των τμημάτων. Τα ποσοστά αυτά αναμφίβολα προκαλούν φόβο αλλά τουλάχιστον έχουμε μια ιδέα για το πρόβλημα αυτό στη χώρα μας. Στην Μεγάλη Βρετανία πριν από λίγο καιρό αποκαλύφθηκε ότι η κυβέρνηση έκρυβε για δέκα χρόνια τα πραγματικά ποσοστά της εγκληματικότητας στους δρόμους.

Πότε όμως η παραβίαση του νόμου δεν θεωρείται μεμπτή; Γιατί για παράδειγμα από πολλούς οι Ρομπέν των σούπερμάρκετ θεωρούνται σύγχρονοι ήρωες. Κάποιος που σκοτώνει έναν άνθρωπο που απειλεί την ζωή του λειτουργεί σε αυτοάμυνα και επομένως δεν καταδικάζεται για φόνο. Σε περιπτώσεις ξένης κατάκτησης η κατάλυσης της δημοκρατίας και κατ΄ επέκταση των πολιτικών δικαιωμάτων, η υπακοή στους νόμους δεν υφίσταται. Τέλος, σε περίπτωση που κάποιος θέλει να σώσει τη ζωή ενός ατόμου που κινδυνεύει, για παράδειγμα στο διπλανό διαμέρισμα μπορεί να σπάσει την πόρτα, χωρίς να κατηγορηθεί για παραβίαση ιδωτικού ασύλου.
Για να φτάσει κάποιος στο σημείο να αποκτήσει παραβατική συμπεριφορά, ενδεχομένως έχει εξαντλήσει τα μέσα για να πορευτεί νόμιμα στη ζωή του. Για άλλους βέβαια είναι κάτι σαν δεύτερη φύση. Όσο σημαντική όμως είναι η αποτροπή τέτοιου είδους φαινομένων, τόσο σημαντική είναι και η καταστολή τους.

Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2008

Όταν ο κόσμος το χει τούμπανο...και εμείς πάντως οχι καμάρι


Τετριμμένο ή όχι αλλά από παλιά ξέρουμε ότι τα 'εν οίκω μη εν δήμω'. Κατά πόσο όμως είναι επιτρεπτό και νόμιμο όταν τα 'εν οίκω μας' τα μαθαίνει όλο το πανελλήνιο;Όταν όλοι και όλες έχουν λόγο και άποψη για τα προσωπικά μας;Για να πω την αλήθεια δεν έχω κατασταλάξει πλήρως, γιατί πιστεύω ότι η δημοσίευση σε ορισμένες περιπτώσεις ονομάτων και προσώπων είναι αναγκαία. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο τάδε ή ο δείνα πρέπει να υπόκειται σε δημόσιο εξευτελισμό της ζωής και της προσωπικότητας του.

Κατά καιρούς έχει γίνει αντικείμενο συζήτησης το αν πρέπει τα ονόματα και τα πρόσωπα εγκληματιών όπως παιδεραστών, βιαστών, δολοφόνων , να δημοσιεύονται. Ένα τέτοιο θέμα είναι αρκετά σοβαρό και πολύπλοκο γι' αυτό πρέπει να αποδειχθεί πρώτα η ενοχή του ατόμου. Αφού λοιπόν κάποιος αποδειχθεί ένοχος για φόνο, βιασμό ή οτιδήποτε άλλο, ποιος ο λόγος να τον προστατεύουμε με το μωσαϊκό στα ρεπορτάζ και στις σελίδες των εφημερίδων; Οι πολίτες δεν έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν τις άνομες πράξεις αυτού του ατόμου, που στο κάτω-κάτω μπορεί να είναι και γείτονας ή γνωστός τους; Εκείνοι με την αντίθετη άποψη θα ισχυριστούν πως επειδή κάποια στιγμή ο συγκεκριμένος άνθρωπος θα βγει από την φυλακή, θα είναι μια ζωή στιγματισμένος και δεν θα μπορέσει να επανενταχθεί στην κοινωνία. Εν μέρει σωστό αλλά και οπό την άλλη ποιος εγγυάται ότι δεν θα ξαναβρεί τον παλιό κακό του εαυτό; Ίσως η δημοσίευση των προσωπικών δεδομένων σε αυτή την περίπτωση να λειτουργεί ως μέτρο πρόληψης. Γιατί δεν νομίζω ότι κάποιος θα προσλάμβανε για νταντά των παιδιών του μια γυναίκα που στο παρελθόν είχε καταδικαστεί για κακοποίηση ανηλίκου. Περιστατικά τέτοιου είδους εκατοντάδες και μάλιστα έχουν βγει και σχετικά βίντεο - άσχετα που δεν συμφωνώ με την δημοσίευση τους- που δείχνουν τη θηριώδη βία αυτών των γυναικών. Αν αυτές οι γυναίκες αναζητήσουν δουλειά στον ίδιο κλάδο, οι γονείς δεν έχουν δικαίωμα να γνωρίζουν;

Και τώρα ένα αγαπημένο θέμα καναλιών, περιοδικών και εφημερίδων: ΄ροζ΄ σκάνδαλα. Εκεί να δεις πανηγύρι που στήνουν κυρίως τα κανάλια, με εκπομπές που ως κύριο μέλημα τους έχουν - μα τι άλλο- την ανάδειξη της ηθικής και προστασίας της. Και φυσικά τα νούμερα της AGB δεν είναι ο απώτερος στόχος. Για να μην μιλάω αόριστα, θα ξεκινήσω με την γνωστή ιστορία Κορκολή πριν από περίπου 8-9 χρόνια. Σε εκπομπή του Τριανταφυλλόπουλου παίχτηκε βίντεο-προϊόν υποκλοπής θα έλεγα- με άκρως προσωπικές στιγμές του τραγουδιστή. Το θέμα ήταν ότι η πρωταγωνίστρια του βίντεο ήταν ανήλικη και κατηγορούσαν τον τραγουδιστή για παιδεραστία. Και δημιουργείται το ερώτημα: μέχρι που φτάνουν τα όρια της πληροφόρησης και που αρχίζουν τα όρια για την προστασία των προσωπικών μας δεδομένων. Εγώ θεωρώ απαράδεκτο το γεγονός ότι το βίντεο αυτό βγήκε στη φόρα. Όχι μόνο επειδή η κοπέλα ήταν ανήλικη αλλά γιατί ο διασυρμός του τραγουδιστή δεν είχε προηγούμενο. Μέχρι και ανέκδοτα βγήκαν. Δεν παίρνω το μέρος του συγκεκριμένου ανθρώπου και δεν επικροτώ την πράξη του, αλλά το θέμα θα μπορούσε να διευθετηθεί με διαφορετικό τρόπο.

Η κλειδαρότρυπα, είναι αυτό που εξιτάρει το κοινό, το κομμάτι εκείνο που σχετίζεται με την περιέργεια του ανθρώπου και σε αυτό βασίζονται τα μέσα. Λίγο ή πολύ όλοι απολαμβάνουμε να βγαίνουν στη φόρα τα 'άπλυτα' διασημοτήτων, γιατί ίσως είναι και ένας τρόπος να τους απομυθοποιούμε. Σε τι εξυπηρέτησε δηλαδή η φωτογραφία της Kate Moss να κάνει χρήση ναρκωτικών; Και μην ακούσω ότι επειδή είναι διάσημο μοντέλο λειτουργεί ως πρότυπο για τη νεολαία και ότι έπρεπε να δούμε ιδίοις όμμασι ότι ο κόσμος του μόντελινγκ είναι μες τη σαπίλα...Όχι δηλαδή ότι η φωτογραφία όπου και αν προβλήθηκε δεν είχε στόχο την αύξηση των πωλήσεων εφημερίδων και περιοδικών...

Και φτάνουμε στο λίγο πιο κοντινό παρελθόν με τις φωτογραφίες- θολές μεν- που δημοσιεύτηκαν στο Θέμα με πρωταγωνιστή τον Ζαχόπουλο και την συμβασιούχα. Αυτό που προσωπικά με νοιάζει δεν είναι η μεταξύ τους προσωπική τους σχέση - πόσο μάλλον μέσω φωτογραφιών -αλλά κατά πόσο καταχράστηκε την εξουσία που του δόθηκε και δημόσιο χρήμα. Σε τι δηλαδή θα με ωφελήσει να δω αυτές τις φωτογραφίες που δεν τις βρήκα και καθόλου κολακευτικές;Α, και να μην ξεχάσω ότι σε αυτή την περίπτωση ο Τριανταφυλλόπουλος εξοργίστηκε με την απόφαση του Αναστασιάδη να δημοσιεύσει σε front page τις φωτογραφίες. Γιατί ο ίδιος ποτέ δεν θα έκανε κάτι τέτοιο... Αν κάποιος υπουργός ή μη σχετίζεται με κάποιο σκάνδαλο εις βάρος του λαού φυσικά και τα ονόματα πρέπει να δοθούν. Το να μπαίνουμε όμως στην κρεβατοκάμαρα τους είναι άλλο θέμα.
Υποστηρίζω την ελευθερία του λόγου και της πληροφόρησης αλλά και το δικαίωμα να κρατάμε κάποιες προσωπικές στιγμές, κάποια προσωπικά δεδομένα εκτός του αδηφάγου κοινού για σκάνδαλα που συνοδεύονται με οπτικοακουστικό υλικό. Και αν κάποιες από αυτές τις στιγμές είναι πέραν του φυσιολογικού, καλύτερα το λόγο να έχει η δικαιοσύνη και το πραγματικό δικαστήριο και όχι το τηλε-δικαστήριο.

Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2008

Βραβεία ΜTV: Γκλαμουριά και Πολιτική




Χθες πραγματοποιήθηκαν τα ευρωπαϊκά βραβεία του μουσικού καναλιού MTV στο Λίβερπουλ, που φέτος αναδείχθηκε σε πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Η πόλη που γέννησε ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα παγκοσμίως, αυτή τη φορά είχε άρωμα από τις αμερικανικές εκλογές και πως να μην είχε άλλωστε αφού η απονομή τελέστηκε λίγες ημέρες μετά την πολυαναμενόμενη νίκη του Μπαράκ Ομπάμα. Ο συνδυασμός πάντως τέτοιου είδους "glamorous" γεγονότων με πολιτικές παρεμβάσεις απο τους καλλιτέχνες δεν είναι κάτι πρωτότυπο, αφού και στο παρελθόν έχουμε δει κάτι παρόμοιο.


Η παρουσιάστρια της βραδυάς Κaty Perry ανάμεσα στα συνολάκια που άλλαζε, διάλεξε να φορέσει και ένα φόρεμα με την φωτογραφία του νέου Προέδρου στο μπροστινό μέρος, ενώ στο πίσω μέρος του φορέματος υπήρχε με μεγάλα γράμματα η φράση : ' I have a dream today'. Ωστόσο, δεν ήταν η μόνη που έκανε για λίγο σταρ της βραδυάς τον Ομπάμα, καθώς τα μέλη του συγκροτήματος 30 Seconds to Mars φορούσαν μπουζάκι με την φωτογραφία του. Με ένα τεράστιο video wall και την φωτογραφία του Μπαράκ Ομπάμα έκλεισε την live εμφάνιση του ο αμερικανός ράπερ Kanye West. Στο τέλος της βραδυάς όπου βραβεύτηκε για την προσφορά του στη μουσική, Ο Paul McCartney ευχαρίστησε τον αμερικανικό λαό για την επιλογή του αυτή στις εκλογές. Τελικά για ακόμη μια φορά αποδείχθηκε ότι η μουσική βιομηχανία μπορεί να έχει λόγο για όλες τις πτυχές της δημόσιας ζωής και επίσης οτι ο Ομπάμα θα φορεθεί πολύ φέτος.


Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008

Ιστορική εκλογή Αμερικανού Προέδρου


Στις 4 Νοεμβρίου σηματοδοτήθηκε μια νέα εποχή για την Αμερική αλλά και για το παγκόσμιο πολιτικό προσκήνιο. Ο Μπαράκ Ομπάμα κατάφερε να γραφτεί στην ιστορία ως ο πρώτος Αφροαμερικανός Πρόεδρος που πέρασε το κατώφλι του Λευκού οίκου. Ιστορική δεν είναι μόνο η νίκη του αλλά και η μαζική συμμετοχή των ψηφοφόρων, που στην πλειονότητά τους αποφάσισαν να μην απέχουν αλλά να ψηφίσουν αυτόν που κατά την γνώμη τους θα τους βγάλει από τα αδιέξοδά τους. Προφανώς, η αγανάκτηση και η απογοήτευση που δημιούργησε η απερχόμενη κυβέρνηση Μπους ήταν η κινητήρια δύναμη που ώθησε εκατομμύρια Αμερικανούς στα εκλογικά κέντρα.


Η μέχρι τώρα εικόνα που είχαμε όλοι για τις ΗΠΑ- και σε αυτό μεγάλο ρόλο έπαιξε η πολιτική του Μπους- φαίνεται να αλλάζει μετά την εκλογή του Ομπάμα. Μάλλον και ο ίδιος αυτό επιθυμεί, να δώσει έναν διαφορετικό χαρακτήρα και μια νέα εικόνα για την χώρα του. Αλλά και παγκοσμίως αυτό αναμένεται. Ένα άρθρο της Ναυτεμπορικής που διάβασα αναφέρει πως σε μια δημοσκόπηση που έγινε στην Γαλλία για το πώς βλέπουν οι Γάλλοι την νίκη του Ομπάμα, το 85% απάντησε πως η νίκη του θα ευνοήσει θετικά την εικόνα που βγάζουν οι ΗΠΑ προς τα έξω. Αλλά και οι πολιτικοί ηγέτες έδειξαν την προτίμηση τους σε αυτόν, μέχρι που και ο Τσάβες του έστειλε συγχαρητήρια.Το σίγουρο πάντως είναι πως λίγο ή πολύ όλοι μας ασχοληθήκαμε με τις φετινές αμερικανικές εκλογές και δεν θυμάμαι να έχει ξανασυμβεί- σε τέτοιο βαθμό- κάτι παρόμοιο με εκλογές άλλης χώρας.